ၿဖစ္ရပ္မွန္ေလးတခု

"ဝုန္း"ခနဲ လဲၿပိဳက်သံနဲ့ကို ကၽြန္ေတာ္၏ေဘးမွာ ရုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရေတာ့ ေဘးကိုၾကည့္လိုက္မိတယ္။ၿမင္လိုက္တာက ေကာင္မေလးတေယာက္ လဲက်ေနတယ္ေလ။ တၿခားလူေတြကိုလဲ မေတြ့ရဘူး။ အေဆာင္ရဲ့ ေလွကား အလယ္တည့္၂မွာ ၿဖစ္တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္လဲ ဘာလုပ္လို့ လုပ္ရမယ္မွန္းမသိပဲ ထူပူသြားတယ္။ သူ့ကို ေမးၾကည့္ေတာ့ " ဟို ..မတ္တပ္ရပ္ႏိုင္ရဲ့လား" ဆိုေတာ့ ၾကိဳးစားၿပီးရပ္ၾကည့္ရွာတယ္။ မရပါဘူးဗ်ာ။ဘယ္ဖက္ေၿခေထာက္မွာက အရိုးၾကီးေတာင္ ေငၚထြက္ေနတယ္ေလ။
အဲ့ဒါနဲ့ သူ့ကိုတြဲၿပီး ေက်ာင္းကားေတြဆီလိုက္ပို့ခဲ့ ရတယ္။ေနာက္ေန့ေရာက္ေတာ့ ရွာၾကည့္မိတယ္။
မေတြ့ရဘူး။ေမးၾကည့္ေတာ့ ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္ေသးဘူးတဲ့။ဘာရယ္မဟုက္ပါပဲ သူမအတြက္ကၽြန္ေတာ္စိတ္ပူေနမိတယ္။ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့မ်က္ဝန္းထဲကေန သူမက အၿမဲရွိေနေတာ့တယ္။ေနာက္ေန့ေတြေတြ့ေတာ့ စိုးရိမ္တၾကီး ေမးမိတာေပါ့။သက္သာတယ္ၾကားရေတာ့ အလိုလိုစိတ္ေအးသြားမိတယ္။အတန္းထဲေရာက္ေတာ့လဲ သူ့ကိုပဲရွာေနမိတယ္။သူကရန္ကုန္သူ ကၽြန္ေတာ္က နယ္က။ရန္ကုန္သူေတြကိုေတာ့ေၾကာက္တယ္ေလ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ဘူမိကေကာင္မေလးနဲ့က ရီးစားၿဖစ္ေနေသးတယ္ ဟဲဟဲ။ မခ်စ္ဘူးလို့ေၿပာရင္ အားနားတယ္ဗ်ာ။သူက ကၽြန္ေတာ္ရဲ့အႏြံအတာကို အရမ္းခံတယ္ေလ။ကၽြန္ေတာ္က ဂရုစိုက္မွဳ့ကိုခံခ်င္တဲ့လူဆိုေတာ့ ရီစားၿဖစ္လုက္တာ။အမွန္ေၿပာရရင္ ဘာခံစားခ်က္မွကိုမရွိတာ။ အဲေမ့ေနတယ္။ေခ်ာ္လဲတဲ့ေကာင္မေလးက ေဆြလိုု့ေခၚတယ္ေလ။
ပထမႏွစ္ ပထမႏွစ္ဝက္မွာ စာေမးပြဲေတြက်တယ္ဗ်ာ။ေလလြင္ေနလို့ေလ။အဲ့ဒီ့မွာတင္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့နတ္သမီးေလးက ကၽြန္ေတာ္ကို စာၿပေပးေတာ့တယ္။စာၿပေပးေနခ်ိန္မွာလဲ သူ့မ်က္ႏွာေလးကိုခိုးၾကည့္မိတယ္။သူနဲ့ကိုယ္က ဘာမွမဆိုင္ဘဲကိုးဗ်။သူ့ရဲ့ဂရုစိုက္မွဳ့ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားကို ရိုက္ခက္လာခဲ့တယ္။သူ့ရဲ့ေက်းဇူးေၾကာင့္ စာေမးပြဲေတြကိုေအာင္ၿမင္စြာနဲ့ၿဖတ္ေက်ာ္လာႏိုင္ခဲ့တယ္။သူနဲ့ေတြၿပီး လမ္းခြဲခဲ့စဥ္တိုင္းမွာ သူနဲ့ထပ္မံေတြ့ဆံုခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ၿဖစ္ေပၚေစတယ္ေလ။သူ့ကိုခ်စ္ေနၿပီဆိုတာ ကို့ကိုယ္ကို သိလိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ့ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္တခုကို ၿပတ္၂သား၂ခ်လိုက္ေတာ့တယ္။ဘူမိကေကာင္မေလးကို အဆက္အသြယ္ၿဖတ္ဖို့ေပါ့။ကၽြန္ေတာ္အဲ့ေကာင္မေလးကိုလဲ ဆက္မညာခ်င္ေတာ့ဘူး။ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္လဲ မညာခ်င္ေတာ့လို့ေလ။ကၽြန္ေတာ္ ေဆြ့ကိုဖြင့္ေၿပာဖို့ အၾကိမ္ၾကိမ္စဥ္းစားခဲ့တယ္။ေဆြရဲ့ ၿငင္းပယ္ခံရတဲ့ လူလဲမၿဖစ္ခ်င္ဘူးေလ။ေနာက္ၿပီး သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္မခ်စ္မွမသိတာ။ၾကံရာမရတဲ့အဆံုးမွာ စာေလးႏွစ္ေစာင္ေရးၿပီး စာအုပ္ၾကားထဲညွပ္ထားလိုက္တယ္။ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ရင္ေတြတုန္ေနတယ္ေလ။တကယ္ေၿပာတာ။ထိုင္ေနက် သီေအတာ တူးမွာေစာင့္ေနမိတယ္။ေဟာ့ သူေရာက္လာတယ္။ မိန္းခေလးအမ်ားစုက မသိေစခ်င္တဲ့အရာတခုကို သိပ္သိခ်င္တက္မွန္း ကၽြန္ေတာ္ေလ့လာဖူးတယ္။စာရြက္ေခါက္ေလးကို သူၿမင္သာေအာင္က်သြားေအာင္လုပ္လိုက္ေတာ့ ထင္ထားတဲ့အတိုင္းလုဖတ္ပါေလေရာ။ ရင္ခုန္လိုက္တာဗ်ာ။သူနဲ့မ်က္ႏွခ်င္းကိုမဆိုင္ရဲေတာ့ဘူး။တၿခားတဖက္ကိုေၿပးထြက္ခဲ့တယ္။သူငယ္ခ်င္းေတြေရာက္လာေတာ့ ေမးၾကတယ္ သူတို့က ဘာၿဖစ္တာလဲတဲ့။ကၽြန္ေတာ္လဲ အမွန္အတိုင္းပဲ စာေပးလိုက္တယ္လို့ေၿပာေတာ့ သူတို့ေတြက ဝိုင္းေလွာ္ေပးၾကပါတယ္။ဒီလိုနဲ့ပဲ သီေရတာ ဝမ္းထဲမွာ အတန္းၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားထြက္သြားၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူကထြက္မသြားေသးဘူး။ကၽြန္ေတာ္က သူ့ေနာက္ခံုမွာ ထိုင္ေနတာေလ ႏွစ္ခံုေက်ာ္ေလာက္မွာေပါ့။ေနာင္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္က ဘယ္မွမသြားဖူးလားလို့ေမးေတာ့ထိုင္ဦးမယ္လို့ေၿပာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ေဆးလိပ္ေတြတလိပ္ၿပီးတလိပ္ ေသာက္ေနမိတယ္။သူကေၿပာတယ္။မီးခိုးေခါင္းတုိင္ၾကေနတာပဲတဲ့။ဖတ္လက္စနဲ့ က်န္တဲ့တေစာင္ဘယ္မွာလဲ ေမးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေလ ေတာ္ေတာ္ဝမ္းသာသြားတယ္။ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိၿပီဆိုတာသိလိုက္ရေတာ့။
ဒီလိုနဲ့ပဲ အခ်ိန္ေတြကုန္လာတာ သူ့ဆီကအေၿဖၿပန္ရတဲ့ေန့ေလးကိုေရာက္လာခဲ့တယ္။အတန္းခ်ိန္ၿပီးေတာ့ စာသင္ခန္းတခန္းမွာ သူနဲ့ကၽြန္ေတာ္သြားထိုင္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့လက္ဖဝါးမွာ ခ်စ္တယ္လို့စာေရးေပးတယ္ဗ်ာ။ေပ်ာ္လိုက္တာ။ အဲ့ဒီလိုနဲ့ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို့ေတြခ်စ္သူဘဝေရာက္ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းေရာက္ရင္ ခ်စ္သူကိုေမွ်ာ္ရတဲ့ တာဝန္ကိုယူခဲ့ၿပီး အိမ္ၿပန္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ အလြမ္းေတြနဲ့ခြဲခြာရၿပန္တယ္ေလ။သူနဲ့မခြဲခြာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ခ်စ္မိေနၿပီဆိုတာ သိလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ သူ့လက္ကိုဆြဲၿပီး ကမာၻေလးတခုတည္ေဆာက္ခဲ့တယ္။ ခ်စ္သူေဆြက နားလည္မွုဳ့ေတြနဲ့ ေတာင္းဆိုမွဳ့တစိုးတစဥ္မွ မရွိပဲ ေအးအတူပူအမွ် ေနထိုင္လာခဲ့တာ ။ဒီလိုနဲ့ ပဲႏိုင္ငံၿခားကိုသြားမယ္လို့ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး သင္တန္းေတြကၽြန္ေတာ္တက္ခဲ့တယ္။ကၽြန္ေတာ္တို့ ဆည္လည္းေလးတခုအေၾကာင္းတိုင္ပင္ခဲ့တယ္။ခ်စ္သူေဆြက ခ်စ္စရာအေကာင္းဆံုး ဆည္းလည္းေလးကို ကၽြန္ေတာ္အတြက္ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။သားေလးကို ၀၁၊၀၁၊၂၀၀၈ရက္ေန့ ွစ္သစ္မွာ ေမြးဖြားေပးခဲ့တယ္။ကၽြန္ေတာ္ေလာက္ေပ်ာ္ရမယ့္လူရွိမယ္မထင္ဘူးဗ်။ ေဆြ့ကိုေက်းဇူးလဲအရမ္းတင္မိတယ္။
ဒီလိုနဲ့ သားေလးႏွစ္ဆယ့္ငါးရက္ၿပည့္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ႏိုင္ငံၿခားကိုထြက္လာခဲ့ရတယ္။သားေလးအတြက္ ခ်စ္ရတဲ့ေဆြ ခ်စ္ဇနီးေလးမ်က္ႏွာမငယ္ေစဖို့အတြက္ေပါ့။ရင္နာနာနဲ့ပဲအခ်ိန္ေတြကိုကုန္လြန္ေစခဲ့တယ္။လုပ္သက္ ၂ႏွစ္ၿပည့္လို့ ခြင္နဲ့ၿပန္သြားရခ်ိန္မွာေတာ့ သားေလးက စကားေကာင္းေကာင္းေတာင္ေၿပာတက္ေနၿပီေလ။သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္မွာပဲ ေနာက္တၾကိမ္ထပ္မံခြဲခြာခဲ့ရၿပန္တယ္။ခဒီလိုနဲ့ ခ်စ္သူကိုအနားမွာရွိေစခ်င္တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ရွိတဲ့ ေနရာကို အေ၇ာက္လာခဲ့ဖို့ ေခၚမိလိုက္တယ္။ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြရွိမယ္လို့ထင္ထားခဲ့တဲ့ခရီးလမ္းက ထင္သလိုၿဖစ္မလာခဲ့ဘူး။အဆင္မေၿပမွဳ့ေတြၾကားထဲမွာ ခ်စ္ရတဲ့ေဆြ စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ရတယ္။မာယာမ်ားတဲ့ ေလာကၾကီးထဲမွာ ခ်စ္သူကိုလြက္ေၿမာက္ေစခ်င္မိတယ္။ေနာက္ဆံုးေတာ့ မေအာင္ၿမင္တဲ့လမ္းေပၚကေန ေဆြတေယာက္အမိၿမန္မာၿပည္ကိုၿပန္သြားခဲ့ရတယ္။ကိုဝမ္းသာပါတယ္။ ေဆြ့ကို စိတ္ညစ္မွဳ့ေတြကေန လြက္ညိမ္းေစလို့ေလ။လြမ္းဆြက္ရင္းနဲ့ပဲ ကၽြန္ေတာ္လဲ ၿပန္ရေတာ့မယ့္ ရက္က နီးသထက္နီးလို့လာခဲ့ၿပီေလ။
ေတြ့ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ အခက္အခဲေတြထဲမွာ ရရွိလိုက္တာက စစ္မွန္တဲ့ အခ်စ္ေတြပဲ။



ကိုၿပန္လာမယ့္ေန့ရက္ကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါေတာ့ခ်စ္သူရယ္



အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္

တသက္လံုး သက္ဆံုးတိုင္ခ်စ္ေနမွာပါ